Oda do radości to wielowątkowa opowieść o trójce młodych bohaterów, próbujących ułożyć sobie życie we współczesnej Polsce. Losy całej trójki splatają się w kluczowym dla ich życia momencie. Aga po pobycie w Anglii wraca do domu, na Śląsk. Jej ojciec jest zagrożony zwolnieniem z kopalni, dziewczyna postanawia więc… zobacz więcej
Oda do radości to wielowątkowa opowieść o trójce młodych bohaterów, próbujących ułożyć sobie życie we współczesnej Polsce. Losy całej trójki splatają się w kluczowym dla ich życia momencie. Aga po pobycie w Anglii wraca do domu, na Śląsk. Jej ojciec jest zagrożony zwolnieniem z kopalni, dziewczyna postanawia więc otworzyć własny zakład fryzjerski, żeby pomóc rodzinie. W Warszawie Michał wygrywa radiowy konkurs hip-hopowy, jednak w życiu rodzinnym i uczuciowym nie ma zbyt wiele szczęścia. Wiktor wrócił ze studiów do niewielkiej nadmorskiej miejscowości. Tu jednak nie może dogadać się z rodzicami, a jedyną posadą, jaką udaje mu się znaleźć, jest praca w wędzarni ryb. opis dystrybutora
„Oda…” nie jest filmem idealnym. Piętą achillesową będzie niedopracowany, naiwny scenariusz, przerysowane postaci, nierówny poziom wszystkich trzech nowelek. Mimo wad pozostaje filmem udanym. przeczytaj recenzję
Zdjęcia do filmu realizowano od 8 maja do czerwca 2005 roku. zobacz więcej
Możliwe spoilery Sylwetki twórców — Anna Kazejak-Dawid Urodziła się w 1979 roku. Od roku 2001 studentka reżyserii PWSFTviT w Łodzi, studiowała także kulturoznawstwo na Uniwersytecie Łódzkim i Uniwersytecie Śląskim. Współpracowała w charakterze II-go reżysera przy wielu etiudach filmowych, realizowanych w łódzkiej "Filmówce". Na planach zdjęciowych spotykała się z najbardziej znanymi reżyserami... zobacz więcej
Ta strona powstała dzięki ludziom takim jak Ty. Każdy zarejestrowany użytkownik ma możliwość uzupełniania informacji
o filmie.
Poniżej przedstawiamy listę autorów dla tego filmu:
Pozostałe
Proszę czekać…
Zgodnie z tytułem – świetny na złapanie doła. Trzy dobrze nakręcone do cna pesymistyczne historie. Chciałoby się nimi przejąć, ale bez nici sympatii się nie da.